Państwo zakonu krzyżackiego powstawało za zgoda papieża, który narzucił zakonowi krzyżackiemu kilka warunków. Otóż jedna trzecia podbitych terenów plemion pruskich miała być oddana pod władzę biskupów każdej z czterech utworzonych diecezji. Tak tez było z diecezją pomezańską. Biskupi wydzielali ze swoich terenów jedna trzecią na utrzymanie kapituły katedralnej, ciała kolegialnego mającego w przyszłości wybrać biskupów. Tereny biskupie i kapitulne należały do państwa krzyżackiego i były pod wojskową opieką zakonu, ale władztwo cywilne należało do duchownych. Zarówno biskupi, jak i kapituły kolonizowali swoje państewka, zakładali wsie, lokowali miasta, no i budowali zamki. Obok zamków kapituły pomezańskiej i biskupa diecezji pomezańskiej ciekawe są zamki na Warmii należące do bisupów lub kapituły.
Znane i popularne są dwa zamki kapituły pomezańskiej. Najważniejszy to zamek w Kwidzynie (https://discover.pl/zamek-w-kwidzynie/), który rozpoczęto budować w pierwszej połowie XIV wieku. Do połowy XIV wieku ukończono prace budowlane w znacznej części i powoli zaczęto zasiedlanie. Słynne ogromne gdanisko, tak charakterystyczne dla zamków krzyżackich zbudowano dopiero w latach osiemdziesiątych. Kwidzyn był siedzibą diecezji i dość długo istniał tam zamek biskupi. A tam gdzie siedziba diecezji to buduje się katedrę. Katedra w Kwidzynie przylega do zamku i stanowi z nim jeden zespół budynków obronnych. Jedną z wież zamkowych przebudowano i przekształcono w dzwonnicę, zachowując jej funkcję obserwacyjnej strażnicy. Zamek w Kwidzynie był kilkakrotnie uszkadzany w wojnach z Polską, a po sekularyzacji zakonu, w 1551 roku stał się budynkiem rządowym. W XVIII wieku pełnił różne funkcje, był magazynem, siedziba sądu, więzieniem. W pierwszej połowie XIX wieku częściowo rozebrany – skrzydło południowe i wschodnie, przylegające do katedry.
Drugim zamkiem kapituły pomezańskiej jest zamek w Szymbarku (https://discover.pl/zamek-w-szymbarku/), którego budowę rozpoczęto w drugiej połowie XIV wieku. Było to ogromne założenie, więc w pierwszej fazie budowy powstały mury zewnętrzne, osiem baszt i ufortyfikowana brama wjazdowa. Zbudowano wschodnie skrzydło i drewniane budynki mieszkalne wewnątrz murów. W XV wieku drewniane budynki zastąpiono murowanymi. W czasie wojny z Polską zamek w Szymbarku spłonął, ale został odbudowany i wzmocniony dodatkowymi basztami, podwyższono również mury. Po sekularyzacji państwa krzyżackiego zamek w Szymbarku zmieniał właścicieli, aż pod koniec XVII wieku zakupiła go rodzina von Finckenstein, w której posiadaniu był do 1945 roku. Gotycki zamek w Szymbarku przebudowany został na barokowa rezydencję, a w XIX wieku na powrót przywrócono mu gotycki wygląd. W 1946 roku został spalony przez żołnierzy radzieckich.